فِنس fence یا hedge واژه ایست انگلیسی که در کشور ما به اشتباه فَنس تلفظ می شود و در زبان فارسی به معنای حصار یا پرچین است. از این وسیله برای جدا سازی فضاهای مختلف و تعیین حریم و حد و مرز محوطه استفاده می شود.
از لحاظ نوع عملکرد، فنس را می توان نوعی شبهِ دیوار به حساب آورد؛ ولی تفاوت فنس با دیوار معمولاً از این قبیل است:
- از نظر جنس مصالح و مواد تشکیل دهنده، می تواند مشابه یا متفاوت باشد
- از نظر اندازه (عرض و ارتفاع)، کوتاه تر و باریک تر است
- از نظر وزن، سبُک تر است
- از نظر استحکام و پایداری، ضعیف تر است
- از نظر دوام و ماندگاری، عمر کوتاه تری دارد
- از نظر قیمت تمام شده، ارزان تر است
- از نظر بصری، اغلب امکان دید در آن سوی خود را فراهم می کند
فنس ها انواع گوناگونی دارند و مواد سازنده آنها معمولاً چوب، فلز، سنگ، آجر، پلاستیک و... است.
آن چه که در اصطلاح عامیانه با عنوان فنس شناخته می شود، در واقع چیزی نیست جز توری سیمی که در این نوشتار به آن می پردازیم.
از گذشته های بسیار دور، انسان همواره برای محافظت از خود، خانواده، اموال و زمین هایش در مقابل خطرات محیط زندگی همچون حیوانات درنده و دشمنان، اقدام به ساخت دیوار و حصار کشی می کرده.
این کار، خانه و حریم خصوصی را از دید و دسترس دیگران خارج کرده و باعث ایجاد امنیت نسبی می گردد.
انسان به مدت چند هزار سال، برای ایجاد حصار در اطراف زمین ها از شیوه کاشت درختان انبوه با فاصله نزدیک استفاده می کرد؛ که این کار دیواره ای سبز و پوشیده را پدید می آورد.
در دهه های گذشته نیز، نصب و استفاده از توری حصاری فلزی در پیرامون زمین و باغات، بسیار متداول بوده. برای سبز کردن این فنس ها معمولا از کاشت گیاهان رَوَنده و چسبنده علفی همچون انواع پیچک در زمین زیر فنس استفاده می شده.
فنس چمنی مصنوعی در کنار ردیف درختان
این گیاهان برای این که زنده و سبز باقی بمانند، به خاک خوب، آبیاری، تغذیه کافی، نور و هوای مناسب نیاز دارند. عدم تامین نیازهای حیاتی گیاه، باعث زوال و از بین رفتن آنها می شود.
از سوی دیگر، در فصل های سرد سال مثل پاییز و زمستان، گیاهان دچار خزان و برگ ریزی می شوند و پوشش مورد انتظار فراهم نخواهد شد.
اگر گیاهانی که فنس را می پوشاند از نوع همیشه سبز باشند، معمولاً رنگ سبز خود را از دست داده و به رنگ های زرد، نارنجی، سرخ و بنفش در می آیند که شاید مطلوب بسیاری از مردم نباشد.
در بسیاری از موارد نیز، شرایط مورد نیاز برای حفظ سلامتی و حیات گیاهان طبیعی فراهم نیست و گیاهان دچار خشکیدگی و مرگ می شوند.
این پوشش گیاهی خشک علاوه بر ظاهر بد، قابلیت آتش گیری بسیار شدیدی داشته و در صورت آغاز آتش در یک نقطه، ممکن است تمامی فنس و حتی باغ و املاک مجاور خود را بسوزاند.
به دلیل مسائلی که توضیح دادیم، برای پوشش دهی فنس در اطراف زمین ها و باغات، باید به فکر یک جایگزین بهتر باشیم.
فنس چمنی مصنوعی، راه حلی خلاقانه است که در سال های اخیر مورد توجه و استقبال مردم قرار گرفته. شناخته شده ترین سازنده این محصول، کشور ترکیه می باشد که از 20 سال پیش تاکنون، سهم بزرگی از بازار را در اختیار خود داشته.
جهت خرید فنس چمنی با سایت فروشگاه ماناچمن مراجعه کنید.
استفاده از گیاه مصنوعی در اتاق خواب
لوگوی مجموعه مونسانتو، مخترع چمن مصنوعی
